прикасаться к

εγγίζει το φθινόπωρο — наступает осень;

εγγίζει το τέλος — конец близок;

εγγίζει η ώρα της εκδικήσεως — час мести близок;

μην το εγγίζεις (εγγίζετε) — не тронь(те);

δεν εγγίζτό φαί μου — не прикасаться к еде;

η κυβέρνηση δεν εγγίζει τα οικονομικά προβλήματα — правительство не занимается финансовыми проблемами;

τα λόγια του μ' εγγίζουν στην καρδιά — его слова ранят моё сердце, задевают меня за живое;

εγγίζομαι — пострадать от духов

βῆναι ἐξ ἀκινήτου ποδός Soph. — отправиться неподвижной стопой, т.е. умереть

(φρένες Arph., Plut.)

(χώρα Plut.)

(ὕλη Plut.)

(νόμιμα Thuc.; νόμοι Arst.)

(τάφος Her.)

ἀ. ὑπὸ φόβου Plat. — неустрашимый

(τινά или τί τινος Hom., Aesch.)

(πολέμου Hom.; εὐνῆς HH.; βαναύσων ἔργων Arst.; οἴνου Arph.; τροφῆς, ἡδονῶν Plut.; τοῦ ποιεῖν τι Xen., (τοῦ) μέ ποιεῖν τι Thuc., Dem. и τὸ μέ ποιεῖν τι Xen., Plat.)

(τινος Her., Xen., Plut.)

(αὐχένα ἀπ΄ ὤμων Hom.)

(ἒξ σταδίους τινός Thuc.; πολλῶν ἡμερῶν ὁδον Xen.)

(τοῦ ποιῆσαί τι Isocr.; med. γεωμετρίας Plat.)

(πάντων ἀνθρώπων Xen.)

(ἀπόκρισιν Aeschin.; καρπὸν τῶν πονηθέντων Plut.)

(ἀμφοτέρωθέν τι Hom.; βρόχους κρεμαστούς и δέοην βρόχω Eur.; med. βρόχον ἀπὸ μελάθρου Hom.)

(Arst.; γυναικός Plat.)

(τοῦ τέλους Plat.)

(ἔργου Xen.; πολέμου Thuc., Plut.; φιλοσοφίας Plat.; πραγμάτων μεγάλων Plut.)

(τῶν πραγμάτων ταῖς αἰσθήσεσιν Plat.)

(γενείου τινός Hom.; γονάτων Pind., Eur.; τῆς γῆς Diod.)

(τῶν τροφῶν Plut.)

(ἀνδρός Aesch., Soph.; sc. τῶν πολεμίων Xen.; Σικελίας Plut.)

(θωμὸν πυρί Aesch.; πεύκας Eur.; λύχνον Arph.; перен. πυρσὸν ὕμνων Pind.)

(νηὸς ἁφθείς Her.; ἄνθρακες ἡμμένοι Thuc.; δᾴς ἡμμένη Arph.)

(ἐν πυρί Hom.)

(λᾶαν ἀμφοτέρῃσι Hom.; φόρμιγγα Pind.; τινὰ πεπτῶτα Soph.; μέσα δοῦρα Theocr.)

(τινά и τι Pind.)

(φόρτον νώτοισι Batr.; τινὰ χεροῖν Soph. и ἐν χεροῖν Eur.)

(οὐκέτι β. τι Anth.)

(χερσί Soph.)

(τῇ βίᾳ τι Polyb.)

(ἐν γνώμᾳ Aesch. или φρενί τι Arph.; πᾶν πρᾶγμα Polyb.)

γενείου λαβεῖν или ἅπτεσθαι Hom. — прикасаться к (чьему-л.) подбородку, т.е. умолять;

(τὸ γ. τέν ἀσπίδα πᾶσαν σκιάζει Her.; ξυρεῖν τὰ γένειά τινος Plut.)

(τῶν σιαγόνων τὸ πρόσθιον γ., sc. ἐστιν Arst.)

ἐπιπρίειν γ. Anth. — скрежетать зубами

(λεόντων γένεια Luc.)

(τινος Her., Plat., Arst., Dem., Plut., περί τινος Her., Arst. и τι Plat.)

(χειρί Aesch.; τὸ ἐφαπτόμενον καὴ ἐπαφῶν Plat.; med. κιθάρης Anth.)

(ὀϊστὸς ἐπέγραψε χρόα Hom.)

ἐ. κλῆρον Hom. — помечать жребий

(γράμματα Her.; τι ἐπὴ τρίποδα Thuc. и εἰς τὸν τρίποδα Dem.; ποιήματα καὴ ἐπιδείγματα Plat.; νόμους ἐπὴ καρδίας NT.)

(τὰς τιμὰς οὐ μόνον ταῖς πορφύραις, ἀλλὰ καὴ τοῖς ἐπιτηδεύμασι Plut.)

ἐπιγράψαι τινὰ ἐπίτροπον Isocr. — записать (назначить) кого-л. опекуном;

(τὰ μέγιστα ἐπιτίμια, med. τίμημά τι Aeschin.)

(μεγίστην εἰσφοράν τινι Isocr.; τοῖς πλουσιωτάτοις πλῆθός τι ἀργυρίου Arst.)

(τινός и τινί Plut.)

(ὄψις ἐπιθιγγάνει τῆς θαλάσσης Plut.)

(τινα ῥάβδῳ Hom.)

(ὀΐων νῶτα, ἕλκος Hom.)

σκοπέλου ἐ. Hom. — держать путь на утес;

(μεγάλων δώρων Hom.; φίλων λουτρῶν Theocr.; φυγῆς Timon ap. Sext.)

(ἔργον τι κατ΄ ὀργήν Soph.)

(τινος Arph., Arst., Plut. и τινος χερί Pind.)

(κελεύθοις ἁπλόαις τινός Pind.; τοῦ ἀληθοῦς Plat.)

(ῥυσίων Aesch.; τῶν Ἐρεχθεϊδᾶν δόμων Eur.)

(αἰοθήσει или μνήμῃ τινός Plat.; νοήσει Plut.)

(ἀκράντοις ἔπεσι Pind.; τῶν περὴ φύσεως ζητημάτων Plat.)

(ὥστε πῦρ ἐφάπτεται ὕβρισμα Eur. - v. l. ὑφάπτεται)

(πεμπώβολα χερσίν, τόξον ἐν χειρί, στεροπέν μετὰ χερσίν Hom.; αἰχμήν Aesch.; διὰ χειρός τι и τινὰ ἐπ΄ ὤμων Soph.; μετὰ χεῖράς τι Thuc.)

ἐπὴ ξυροῦ ἀκμῆς ἔ. Her. — держаться на острие бритвы, т.е. «на волоске»

(οὐρανόν Hes.)

(Ἕκτορος μένος καὴ χεῖρας Hom.)

(τινὰ χειρός или ποδός Hom.; τινὰ μέσον Arph.)

(πέτρης Hom.; ὅπως κισσὸς δρυός Eur.; πείσματος Plat.; χλαμύδος Luc.)

(ἔργου Pind., Plut.; πολέμου Thuc., Plut.)

(δόξης τινὸς περί τινος, med. ἀληθείας Plat.; med. γνώμης τινός и λόγου τινός Thuc.)

(Κιλίκων τῶνδε ἔχονται Ἀρμένιοι οἵδε Her.)

(κυνέην κεφαλῇ, παρδαλέην ὤμοισιν, σὰκος ὤμῳ, εἷμα ἀμφ΄ ὤμοισι, ἵπποι ζυγὸν ἀμφὴς ἔχοντες Hom.; στολέν ἀμφὴ σῶμα Eur.; τὰ ὅπλα Arst.; συκῆ ἔχουσα φύλλα NT.)

(κραδίην καὴ θυμόν Hom.; τὰν βελέων ἀλκὰν χεροῖν Soph.; τέν γῆν Thuc.; ἐπιστήμην Xen., Plat.; τὰ ἐπιτήδεια Arst.; εἴ τις ἔχει ὦτα ἀκούειν, ἀκουέτω NT.)

(κίονες γαῖάν τε καὴ οὐρανὸν ἀμφὴς ἔχουσιν Hom.; τὰ ἐπικείμενα βάρη Arst.)

(ὑψοῦ κάρη Hom.)

(ἥ γυνέ ἔχουσα Her.)

ἔ. τὸ κέρας ἄκρον Thuc. — находиться на крайнем фланге;

(οὐρανόν Hom.; Ὀλύμπια δώματα Hes.; χῶρον Aesch.; τὰ ὄρη Xen.)

(φρένες ἧπαρ ἔχουσι Hom.; ὅ χαλκὸς ἔχει τὸ εἶδος τοῦ ἀνδριάντος Arst.)

(Θήβας Eur.)

ἔ. πατρώϊα ἔργα Hom. — возделывать отцовские поля;

(ἀλόχους καὴ τέκνα Hom.)

ἐν θεοῖσιν ἔ. Hom. — зависеть от воли богов;

(σάρκας τε καὴ ὀστέα ἶνες ἔχουσιν Hom.)

(ἵππους, μῦθον σιγῇ Hom.; στόμα σιγᾷ Eur.)

(ἕξουσιν ἅπαντας Ἀχαιοί Hom.)

(κῦμα, ὀδύνας Hom.)

οὐδέ οἱ ἔγχος ἔχε ἀτρέμας Hom. — копье (в руках) его не оставалось спокойным;

(μάχης Hom., Plut.; τιμωρίης Her.)

(ἄλγεα Hom.; φθόνον Aesch.; θαῦμα Soph.; αἰσχύνην Eur.)

(πικρὰς ὠδῖνας Hom.; ἀγανάκτησιν Thuc.; ἱδρῶτα οὐκ ὀλίγον Luc.; ἔλεον Plut.)

(ἵππους πεδίονδε Hom.; ἅρμα, δίφρον Hes.; τὰς νέας παρὰ τέν ἤπειρον Her.)

(Πύλονδε Hom.; εἰς τέν Ἀργολίδα χώρην Her.)

(ἔρευνάν τινος Soph.)

(τέν κεφαλέν πρὸς τῇ κεφαλῇ τινος Xen.)

(ταῦτα σ΄ ἔχω μόνον προσειπεῖν Soph.)

(οὐκ ἔχων ὅ τι χρέ λέγειν Xen.; τέχνην τινά Hes., Eur., Her., Plat.)

(γνώμην δίκαιαν, στέφανον εὐκλείας Soph.)

(τινί Arst., Dem., πρός τι Plat. и πρός τινα Plut.)

Ὀρφέα ἄνακτα ἔ. Eur. — считать Орфея (своим) учителем;

εὖ ἔ. Hom. и χαλῶς ἔ. Soph., Plat.; — быть в порядке, прекрасно обстоять, процветать;

ἔχε δή μοι τόδε εἰπέ Plat. — так скажи же мне;

ἀμφοτέρων με τούτων ἀποκληΐσας ἔχεις Her. — ты запретил мне доступ к обеим (войне и охоте);

(θ. τινὸς χερσί Aesch., χερί Eur. или διὰ χειρῶν Soph.; τῆς κεφαλῆς Xen.; ποτὴ χεῖλός τινος Theocr.)

(τινός и τινά NT.)

θιγγάνει σέθεν τόδε ; Eur. — это волнует тебя?;

πάντες ἐκείνων δέ πως φαίνονται θιγγάνοντες Arst. — все (философы) явно касаются этих (вопросов)

(τινός и τινί Pind.)

ἔνθα καθεῦδε ἀναβάς Hom. — взойдя (на свое ложе, Зевс), лег там спать ( или заснул)

(Ἀτρείδης καθεῦδε μυχῷ δόμου Hom.; ἐλάττω χρόνον κ. ἢ ἐγρηγορεῖν Arst.; οὐ καθευδητέον ἐν τῇ μεσημβρίᾳ Plat.; σὺ δ΄ οὖν κάθευδε Arph.)

(οὐχ ὥρα ἐστὴν ἡμῖν κ. Plat.)

(μέλεα Hom.; καὴ χεῖράς τε καὴ τέν κεφαλήν Plat.; τῷ δακτύλῳ NT.)

(ἀνδριάντα Her.; λυχνίαν ἐκ τόπου τινός NT.)

(γῆς ὅρια Plat.)

(τὸ στρατόπεδον Xen.)

εἶπον κινήσας αὐτόν Plat. — дотронувшись до него, я спросил

(σφῆκας Hom.)

(ὀδύνην Soph.)

(τινα ἐξ ὕπνου Eur.)

(φῶτα φυγάδα Soph.)

(φόβος κινεῖ Aesch.)

(ἐπιρρόθοις κακοῖσίν τινα Soph.; τὸ ὀρεκτόν Arst.)

(ἃ ἐξάγιστα λόγῳ Soph.)

(νόμαια πάτρια Her.; τοὺς πατρίους νόμους Arst.; τὰ καθεστῶτα Isocr.)

(κινῆσας ἐκεῖθεν, ὑπερέβαλλε τὰ Λιγγονικά, sc. ὅ Καῖσαρ Plut.)

(γῆ κεκινημένη Xen.)

(τραγῳδίαν Plut.; τέν ῥητορικήν Sext.)

παραπτομένα χερσὴ πλάτα Soph. — зажатое в руке весло

(τῷ ξιφιδίῳ κατά τινα Plut.)

(τινός Plut.)

(τῆς δόξας Sext.)